70 ile 360 cm arasında değişen yüksekliklere sahip bu kaya oluşumları, çoğunlukla insan motifinde oyulmuştur. Taşlara oyulmuş insan figürleri, elleri göğsündedir ve ağızları yoktur. Sadece bir kadın figüründe ağız vardır.şimdiye kadar bu türden sadece yedi adet bulunmuştur.

Bütün taşlar kılıçlı kemerleri olduğu için, o dönemde kadınların sadece ev işi ve çocuk bakmakla kalmayıp erkeklerle omuz omuza savaştıklarını göstermektedir. Buranın bir mezarlık olması nedeniyle, taşların hiçbirinin ağzı yoktur. Bir taş dışında hiç kimsenin konuşmaya hakkı olmadığına inanmışlardır. Ağzı olan tek yükseltilmiş taş bir kadındır, muhtemelen bir din mensubu ve konuşma hakkı olan bir kadındır. Baş kısmının altında iki çizgi vardır ve bu oyma, ağzının olduğunun göstergesidir. Taşların erkek veya kadın olduğunu ayırt etmek çok kolaydır. Bir veya daha fazla çizgi arasında saç ve el arasına atılan taşlar, kafa tokasının simgesidir ve kadın bir işaretidir, erkeklerde ise bu çizgiler yoktur.

 

 

 

 

 

 

 

 

Bu insanlar ölümden sonra bir hayatın olduğuna inanıyorlardı. Mezarlarında yapılan incelemede, günlük eşyaları ve kişisel aksesuarları ile bal ve bazı gıda maddelerinin kalıntıları bulundu. Bir gün dirileceklerine ve bu gıda maddelerini kullanacaklarına inanılıyordu. Kuşkusuz bu bölgede tek bir yerleşim dönemi yoktu. Charles Burney, Ahamenişlerle aynı dönem olduğunu, ancak hükümetlerinin kapsamı dışında olduğunu düşünmektedir. Ingraham ve Summers, bunun birinci binyıldan öncesine ait olduğunu düşünmüşlerdir. Mezar taşlarının yanında çanak çömlek olmaması nedeniyle taşların dikildiği tarih hakkında kesin bir fikir vermek mümkün olmamakla birlikte ikinci ve birinci binyılın ortalarına dayandığı tahmin edilmektedir.